Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

OI ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ KAI H T.V

και όμως οι πολιτικοί μπορούν να γίνουν ...ποίηση.


Χθες έβλεπα τηλεόραση
Έριξαν όμως έκτακτο
Και μ΄ έστειλαν στην κόλαση.
Πολιτικούς είδα
Να τους έχει φύγει
Από το κεφάλι η βίδα.
Τι φασαρία ήταν αυτή!
Τι εικόνα τραγική!!
Στα παράθυρα είχαν βγει
Και ουρλιάζαν σαν τρελοί.
Μεταξύ τους μάλωναν και κανέναν δεν καταλάβαινα
Δεν μπορούσα άλλο πια
Τα τύμπανα στα αυτιά χτυπούσαν σαν τρελά.Τ
ο κεφάλι μου τώρα πονούσε τόσο δυνατά
Που άλλο δεν άντεξα.
Παίρνω το τηλεκοντρόλ
Το κόκκινο κουμπάκι το πατάω, στο κεφάλι μου όμως ακόμα πονάω
Όμως λίγο –λίγο μου περνάει …
Επιτέλους ησυχία.
Αυτή η τηλεόραση θα με φάει…  

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει…


Με πολλά χαμόγελα μπήκε φέτος ο κουτσοφλέβαρος. Υψηλές θερμοκρασίες, παιχνιδιάρης ήλιος στον ουρανό και λιακάδα ελπίζουμε στην ψυχή, μας γλύκανε μέσα στο παράξενο τούτο χειμώνα που διανύουμε.
Βεβαίως ο σοφός λαός μας λέει ‘‘πίσω έχει η αχλάδα την ουρά’’ και εμείς συμφωνούμε και περιμένουμε να δούμε τι μας επιφυλάσσει αυτός ο παράξενος για πολλούς μήνας.

Πάντως το πρώτο πράγμα που προσέξαμε εμείς η μαθητιώσα νεολαία-και δεν μας άρεσε καθόλου-είναι ότι μέσα στον Φλεβάρη δεν υπάρχει ούτε μία αργία. Με μια ανάσα θα τον βγάλουμε τον μήνα Non-stop και χρωστάμε και αρκετά διαγωνίσματα του Β ΄ τριμήνου .Κατά τα λοιπά ‘‘ ησυχία τάξη και ασφάλεια’’. Οι αγρότες έλυσαν τα τελευταία μπλόκα στις εθνικές αλλά όχι και τα προβλήματα τους , μια ζωή στο περιθώριο η περήφανη αγροτιά, μια ζωή τους υπόσχονται όμορφα ψεύτικα μεγάλα λόγια κι από έργα ψίχουλα. Αλλά θα μας  πείτε που να βρουν χρόνο οι πολιτικοί να ασχοληθούν, έχουν πιο σοβαρά θέματα να αντιμετωπίσουν, όπως για παράδειγμα τι ατάκες θα αραδιάσουν στα τηλεπαράθυρα για να μας εντυπωσιάσουν και βεβαίως πως θα κατατροπώσουν τον αντίπαλο στις καθημερινές τηλεκοκορομαχίες τους.Απαξιώνονται από μόνοι τους οι αντιπρόσωποι του Έθνους μας, εμείς δεν χρειάζεται να κουνήσουμε ούτε το δαχτυλάκι μας.


Και μιας και κάνουμε λόγο για τους εθνοπατέρες να σημειώσουμε ότι ο κύριος Λαζόπουλος πρόσθεσε ακόμη μια αγωγή στην συλλογή του- αχ κύριε Καρατζαφέρη νομίζαμε ότι έχετε χιούμορ αλλά πέσαμε έξω!!! Κατά τα λοιπά περιμένουμε με αγωνία κάπου στα μέσα του Φλεβάρη στις 12 του μηνός συγκεκριμένα να επιλέξουμε το τραγούδι με το οποίο ο Σάκης θα μας κυνηγήσει την πρωτιά – στοίχημα ότι θα την πάρει- στη φετινή Eurovision. Όπως διαπιστώνετε έχουμε ανάγκη από ανάλαφρες κουβέντες, περάσαμε ζόρικο Δεκέμβρη φέτος αλλά πώς να προσπεράσουμε που μας συντάραξε πριν από 3 χρόνια .Βγήκε λοιπόν η οριστική απόφαση του Δικαστηρίου στη μάνα Σαλονική για την υπόθεση του άτυχου Άλεξ. Ένοχοι οι 5 πιτσιρικάδες. Θεέ μου πόσο σκληρά γίνονται κάποιες φορές τα παιδιά και σκοτώνουν για ένα γινάτι, ένα καπρίτσιο… Μ’ αυτά και μ’ αυτά τίποτα το συγκλονιστικό δεν προμηνύεται, έναν ανιαρό μήνα θα διατρέξουμε, να μην ξεχνάμε όμως πως είναι η γέφυρα  που θα μας οδηγήσει σε ξέφρενα αποκριάτικα γλέντια και κυρίως στην πιο γλυκιά εποχή του χρόνου: την ΑΝΟΙΞΗ.

Άντε καλό μήνα αδέρφια και όπως συνηθίζουν να λένε οι φίλοι μας οι Άγγλοι : Think Positive (Σκεφτείτε θετικά )!!!

Υ.Γ.: Θέλουμε να αγιάσουμε και αλλά δεν μας αφήνουν. Δεν προλάβαμε να γράψομε ότι ο Φλεβάρης προβλέπεται ένας ανιαρός μήνας και πριν ΄΄ ο αλέκτωρ λαλήσει τρις ΄΄ διαψευστήκαμε. Όπως όλη η Ελλάδα έτσι και εμείς παρακολουθήσαμε εμβρόντητοι στα δελτία ειδήσεων τα ΜΑΤ να ψεκάζουν με χημικά τους αγρότες στο λιμάνι του Πειραιά σαν να ήταν κατσαρίδες. Τρελαθήκαμε εντελώς ; Είμαστε καθόλου σοβαροί ; Παναγιά μας Τηνιακά τι άλλο θα δουν τα μάτια μας !!!   

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Δυο χρόνια η εφημερίδα μας σε στίχους


Το 2008 κάναμε κάτι
και δεν κλείσαμε ούτε μάτι
Άρθρα πέρα εδώ και εκεί
Κάτι να γράψουμε στην στιγμή

Ειδήσεις τρέλα και δουλειά
Δεν χωρούσε τεμπελιά
ο κ. Κόλλιας απαιτητικός
Στην δουλειά του είναι καλός
Και η Ιμβριώτη στα αθλητικά
στα γήπεδα έτρεχε με τα παιδιά

Φέτος έχουμε την Πρελό
Και τον Κόλλια τον τρελό
"Γράψτε για τα σχολιανά
Μη σας κάνω όλους κυμά"


 Κιμά δεν μας έχει κάνει
Τέτοια ομάδα δεν την πιάνει
Και φέτος στις δημοσκοπήσεις
Εμείς δώσαμε απαντήσεις

Γράφουμε με αγάπη και μεράκι
Τι να πεί και το Ελενάκι
Ο Κόλλιας φωνάζει στην αυλή
να κάνουμε δουλειά πολλή

 Κάθε τετάρτη στις εφτά
 Συζητήσεις και δουλειά
 Καλεσμένους έχουμε συχνά
 και ανοίγουμε όλοι τα αφτιά

 Πέρσυ βγάλαμε μπλουζάκια
 Με των παιδιών τα ονοματάκια
 Φέτος άραγε θα  βγάλουμε τίποτα;
 Η Ροβένα τα βλέπει όλα ύποπτα
 Και ο Κόλλιας της φωνάζει
 που συνέχεια γκρινιάζει

 Μαζεύουμε τις συνταγές
 για κλασσικές μαγειρικές
 Τα κοσμικά τα έχει η 'Βαγγελία
 και δεν χάνει συναυλία
 παρούσα είναι στα event
 Κι όλα έχουν happy end

 Τελειώνει κι αυτή η ζωγραφιά
 Μη πετάξουμε άλλα καρφιά
 Γειά σας φίλοι και γνωστοί
 τα λέμε αύριο το πρωί.

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


70 περίπου χρόνια μετα τη μαύρη περίοδο της κατοχής η Ελλάδα δυστυχώς βρίσκεται ξανά σήμερα αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη κρίση που γνώρισε ποτέ.

Μιά κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και κρίση θεσμών και αξιών,γεγονός που κάνει το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο και εμένα σαν Έλληνα πολίτη να ανησυχώ για το μέλλον και της χώρας και των παιδιών μου, αφού όπως δείχνουν τα πράγματα η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο.
Το πολιτικο σύστημα προς το παρόν μοιάζει ανίκανο να βρει λύσεις στα προβλήματα, που το ίδιο δημιούργήσε με τις λανθασμένες πολιτικές του και,κατα την προσωπική μου άποψη, μέσα σε πανικό και χωρίς να έχει κανένα σχέδιο, παίρνει μέτρα που όχι μόνο επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση αλλά και οδηγούν τη χώρα στήν καταστροφή.


Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές με ποιά κριτήρια παίρνονται αυτά τα μέτρα,ποιοί τα αποφασίζουν και ποιό είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα,καθώς αποδεικνύεται στην πράξη πως και παράλογα είναι και άδικα αλλά κυρίως αναποτελεσματικά.
Νομίζω πως δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει πως ο δρόμος που ακολουθείται είναι λάθος και πως τα μέτρα όπως εφαρμόζονται οδηγούν την Ελλάδα και τους Έλληνες στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Για το πως η Ελλάδα έφτασε εδώ που έφτασε το γνωρίζουμε όλοι. Ότι όμως και να φταίει δεν αμφιβάλει κανείς ότι σήμερα επιβάλλεται να γίνει προσπάθεια, να ληφθούν μέτρα και τέλος πάντων να γίνει κάτι για να σταματήσει ο κατήφορος της χώρας και επιτελους να “ερθει η περιβόητη ανάπτυξη που όλο την περιμένουμε και ποτέ δεν έρχεται. Νομίζω όμως πως μια τέτοια
προοπτική μέσα στο περιβάλλον που διαμορφώνεται και με τον τρόπο που λαμβάνονται τα μέτρα μοιάζει δυστυχώς με ουτωπία.
Για να δικαιολογήσω την αποψη μου αυτή θα αναφερθώ σε μια παράμετρο των μέτρων που, απο προσωπική εμπειρία, θεωρώ πως είναι παράλογη και καταστροφικη γιατι έχει άμεση σχέση με την δήθεν επιδιωκόμενη ανάπτυξη της χώρας.
Κατάγομαι απο ένα μικρό χωριό της Σητείας τον Αγ. Σπυρίδωνα, στο οποίο σήμερα ζούν 15 περίπου κάτοικοι σε πολύ δύσκολες συνθήκες, όλοι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, με σοβαρά προβλήματα υγείας,χωρίς συγκοινωνία,χωρίς γιατρό, και με πρωτόγονες υποδομές πού μόνο Ευρωπαική χώρα δεν θυμίζουν ,τα δε σπίτια στα οποία διαμένουν είναι παλιά και σε κακή κατάσταση και δεν
εξυπηρετούν ούτε καν τις βασικές τους ανάγκες,
Αν κάποιος επισκέπτης κάνει σήμερα μια βόλτα στούς δρόμους του χωριού το μόνο που θα αντικρύσει είναι μισογκρεμισμένα και ερειπωμένα σπίτια, ένα θέαμα αποκαρδιωτικό που το μόνο που προκαλεί είναι θλίψη και απογοήτευση.
Η περίπτωση του χωριού μου βέβαια δεν είναι η μοναδική καθώς είναι γνωστό πως εδώ και πολλά χρόνια η ύπαιθρος έχει εγκαταληφθεί εντελώς και έχουν ερημώσει κυρίως τα μικρά χωριά σε όλη την Ελλάδα.
Η πολιτεία όμως δεν νοιάστηκε ποτέ γι’αυτό το σοβαρό θέμα και δέν έδειξε κανένα ενδιαφέρον, παρα μόνο προεκλογικά και κατα καιρούς με ψεύτηκες και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, με επακόλουθο τη σημερινή κατάσταση.
Παρά όμως την απαράδεκτη αυτη αντιμετώπιση της υπαίθρου απο το κράτος,τα τελευταία χρόνια και πριν απο το ξέσπασμα της κρίσης, είχε ξεκινήσει απο τους νεώτερους μια προσπάθεια και είχε διαφανεί κάποια ελπίδα να ξαναζωντανέψουν αυτά τα χωριά και να διασωθούν απο την οριστική εξαφανησή τους.
Έχοντας συναισθηματικο δεσμό και ωθούμενοι απο την αγάπη τους για τον τόπο,οργάνωσαν πολιτιστικούς συλλόγους, αρχισαν να επισκευάζουν και να ανακαινίζουν τα παλιά σπίτια, καλιέργησαν πολλές απο τις εκτάσεις που είχαν αφεθεί έρημες,επισκέπτονταν πιο συχνά την περιοχή και γενικά υπήρχε μια κινητοποίηση που έδειχνε πως μπορεί να αλλάξει την
κατάσταση.
Και εκεί που όλοι μαζί,μικροί μεγάλοι,έκαναν οτι μπορούσαν για να μην εξαφανιστούν αυτά τα μικρά χωριά και περίμεναν ίσως και τη βοήθεια της πολιτείας,ξέσπασε η κρίση.!
Έτσι λοιπόν ξαφνικά και όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα, αφού το κράτος ήταν υποχρεωμένο να πάρει μέτρα για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, θυμήθηκε επιτέλους πως υπάρχουν ξεχασμένα και ερειπωμένα χωριά και εγκαταλημένες ακαλιέργητες ιδιοκτησίες και ήρθε να κάνει το θαύμα του.
Από αυτό το σημείο αρχίζει και το μεγαλείο της ανευθυνότητας των ανθρώπων που δυστυχως διαχειριζονται την τυχη αυτής της χώρας και αναδεικνύεται το μέγεθος της ασχετοσύνης και της αδυναμίας τους να λύσουν τα προβλήματα του τόπου.
Βέβαια ας μην παραβλεφθεί και η δική μας ευθύνη, αφού όλοι αυτοί που πέρνουν τις αποφάσεις και έφεραν την χώρα σε αυτην
την κατάσταση, που την ξαναγυρίζει 100 χρόνια πίσω,είναι δικές μας επιλογές.
Ανάμεσα λοιπόν στα μέτρα που πάρθηκαν για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης ειναι και το «χαράτσι» σε όλα γενικά τα ακίνητα, ανεξάρτητα απο την παλαιότητα,και τη θέση πού βρίσκονται.
Το μέτρο αυτό όπως εφαρμόζεται, κατα τη γνώμη μου, αποτελεί την ταφόπλακα για τα μικρά και απομακρυσμένα Ελληνικά χωριά όπου κατοικούν λιγοστοί άνθρωποι, τους οποίους το κράτος αντί να επιδοτεί για να παραμένουν εκεί και να κάνει προσπάθειες να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής τους, ώστε να προσελκύσει ίσως και νέους ανθρώπους να επιστρέψουν στόν τόπο καταγωγής
τους για να δημιουργηθεί έτσι κάποια προοπτική ανάπτυξης,έρχεται σήμερα με περίσιο θράσος και αναλγησία να τους επιβάλει
φόρους γιατί έκαναν το λάθος να παραμείνουν σ’αυτά τα χωριά, ξεχασμένοι και χωρίς ποτέ το κράτος να ενδιαφερθεί γι’αυτούς. Θα ήθελα λοιπόν να μου απαντήσει κάποιος «αρμόδιος» η κάποιος απο τους «σοφούς» που αποφασίζουν τα καταστροφικά αυτά μέτρα, ποιά είναι τα κίνητρα  για ένα νέο άνθρωπο να αφίσει σήμερα μια μεγάλη πόλη και να έρθει να εγκατασταθεί σε ένα τέτοιο χωριό,
όπου θα πρέπει να διαθέσει αρκετά χρήματα για να επισκευασει ένα μισογκρεμισμένο σπίτι, που κληρονόμησε απο τους γονείς του,
για να δημιουργήσει υποτυπώδεις προυποθέσεις διαβίωσης και να ασχοληθεί με κάποιο αγροτικό επάγγελμα, γνωρίζοντας πως το κράτος, αντι να τον ενισχυσει, θα έρθει εκ των υστέρων να του επιβάλει φόρους καί «χαράτσια» γι’αυτη του την επιλογή.
Επειδή το θέμα αυτό είναι πολύ σοβαρό και αφορά όλη την Ελληνική ύπαιθρο, θα πρέπει άμεσα η κυβέρνηση να επανεξετάσει τα μέτρα πού αφορούν αυτές τις περιοχές και, αντί να επιβάλει φόρους και χαράτσια, να δώσει κίνητρα σε όσους θά ήθελαν η θα μπορούσαν ενδεχομένως να επιστρέψουν εκεί για να ξεκινήσουν μια αγροτική η άλλη δραστηριότητα που θα συμβάλει αποφασιστικά στην επιδιωκόμενη  ανάπτυξη της χώρας και θα βοηθήσει στη βελτίωση της εθνικής οικονομίας.
Σε διαφορετική περίπτωση αν δεν αλλάξουν τα μέτρα και παραμείνεί η ίδια οικονομική πολιτική, ειναι παραπάνω απο βέβαιο πως όχι μόνο θα συνεχιστεί ο μαρασμός της υπαίθρου αλλά και όσοι ζούν σήμερα εκεί στο τέλος θα την εγκαταλείψουν και καμιά πλέον ελπίδα ανάπτυξής της δεν θα υπάρξει.
Εδώ έχω να καταθέσω και την δική μου εμπειρία που ενώ η μόνιμη κατοικία μου είναι στην Αθήνα, ήρθα στο χωριό καταγωγής μου, αγόρασα και ανακαίνισα μια παλιά κατοικία, καλιέργησα την περιουσία των γονέων μου δαπανόντας αρκετά χρήματα, απλα και μόνο από αγάπη για τον τόπο μου και τώρα λόγω της κρίσης, των περικοπών και των οικονομικών μέτρων, σκέφτομαι να τα εγκαταλείψω.
Για την πρωτόγνωρη αυτή κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα οι ευθύνες όλων των κομάτων και ιδιαίτερα αυτών που την κυβέρνησαν τα τελευταία 40 χρονια είναι πολύ μεγάλες αφου από δικά τους λάθη και εσφαλμένες πολιτικές η Ελλαδα, αντί να είναι μια σύγχρονη και ανεπτυγμένη χώρα, βρίσκεται σήμερα σ’αυτή την άθλια οικονομική κατάσταση. Καλο λοιπόν θα είναι να μήν συνεχίζουν τις ίδιες πρακτικές που οδηγούν με βεβαιότητα στην καταστροφή,γιατί ούτε ο λαός ούτε η ιστορία θα τους συγχωρέσει.
Εγώ απλά επισημαίνω αυτή την παράμετρο των οικονομικών μέτρων γιατί θεωρώ πως ειναι ένα λάθος που δεν πρέπει να συνεχιστεί αφού μου είναι αδύνατο να πιστέψω πως μπορεί από τη μια μεριά το κράτος να επιβάλει φόρους και χαράτσια σε ερείπια, χαλάσματα, στάνες και κοτέτσια και από την άλλη να περιμένει η να επιδιώκει ανάπτυξη σε τέτοιες περιοχές.
Με την ευκαιρία κάνω έκκληση στούς τοπικούς βουλευτές, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση, τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στά μικρά χωριά του Νομού μας και που ξέρουν απο πρώτο χέρι κάτω απο ποιές
συνθήκες περνούν στην καθημερινότητά τους, να πάρουν θέση και να ενημερώσουν τα κόματά τους για το θέμα.
Ελπίζω και εύχομαι να το αντιληφθούν εγκαίρως οι αρμόδιοι και να αλάξουν άμεσα τα μέτρα, γιατί διαφορετικά η κατάσταση θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο και η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική τους.

Είναι καιρός να σταματησει επιτέλους η επιπολαιότητα και η ανευθυνότητα σ’αυτό τον τόπο…. Σε λίγο θά είναι αργά..!!
Ας σταματήσουμε κάποτε να σκοτώνουμε την Ελλάδα.!!!


Νικος Γ Μιαουδάκης